در مطلبی دیگر در وبسایت تور کربلا به القاب حضرت عباس ع پرداختیم و حال به کنیه ها و برخی از القاب حضرت ابوالفضل س می پردازیم که امیدواریم برای عاشقان این دلاور فرزند علی ع مفید باشد. و امیدواریم که دوستانی که عازم سفر کربلا هستند ما را از دعای خیر خود در حرم حضرت عباس ع بهره مند سازند.

 

سنّت نامگذاری در میان اعراب

میان اعراب، حتی در دوران جاهلیت، سنتی رواج داشت که نام نوزاد را از روی تفأّلی بر آینده اش برمی گزیدند؛ یعنی اگر می خواستند در آینده، صفتی در وی بارز شود و برجستگی یابد، نامی برگرفته از آن صفت بر او می نهادند تا بعدها زمینه دستیابی به آن صفت در آن شخص بیشتر هموار شود؛ یعنی فرد بکوشد تا از اسمش، مسمّایی حقیقی بسازد و روحیات خود را به نام خویش نزدیک کند؛ همچنان که امروزه نیز روان شناسان، اثر تربیتی نام اشخاص را دریافته اند.

چه بسا آنان که به دلیل داشتن اسم نیکو، خود را از بسیاری بدیها دور می دارند و چه بسیار افرادی که به سبب داشتن نام نامناسب و بی ارزش، برای شخصیتشان نیز ارزش چندانی قائل نمی شوند. گاه برخی که هوشیارتر هستند، بعدها، اسم خود را به نامی نیکوتر تغییر می دهند؛ از اینرو است که در اسلام سفارشهای بسیاری برای گذاشتن نام نیکو دیده می شود.

شخصی از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسید: «حقّ فرزندم بر من چیست؟» پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله پاسخ فرمود: «تُحَسِّنِ اسْمَهُ وَأَدَبَهُ وَضِعْهُ مَوْضِعا حَسَنا؛ نام خوبی بر او برگزین و نیکو، تربیتش کن و او را در موقعیت [و شغل] خوبی بگمار.»

نیز فرمود: «اَوَّلُ مَا یَبَرُّ الرَّجُلُ وَلَدَهُ أنْ یُسَمِّیهِ بِاسْمٍ حَسَنٍ فَلْیَحْسُنْ أَحَدُکُمُ اسْمَ وَلَدِهِ؛ نخستین کار نیکی که انسان باید برای فرزندش انجام دهد، این است که اسم نیکو بر او بگذارد. پس همگی شما باید نام خوب بر فرزندتان بگذارید.»

پس از اینکه نوزاد خانه علی علیه السلام به عرصه گیتی گام نهاد، او را در قنداقه ای نهادند و به دست آن جناب دادند. چشمها منتظر و دلها بی قرار بود تا ببینند امام، نوزادش را چه می نامد و به چه انگیزه ای، آن را برمی گزیند.

آن حضرت برای عمل به سنت رسول خدا صلی الله علیه و آله و برای اینکه تفأّلی بر آینده درخشان نوزاد خویش زده باشد، او را عباس نامید. عباس در اصطلاح عرب از ماده عَبَسَ به معنای «در هم کشیدن بشره و گرفتگی صورت» است. برخی عباس را به معنای شیری گرفته اند که دیگر شیرها از او می گریزند. و برخی دیگر، آن را به «الاسد الغضبان؛ شیر خشمگین» ترجمه کرده اند.

از آنجا که امام علی علیه السلام از شجاعت و شکوه ایستادگی و پایمردی عباس علیه السلام در پیکار با دشمنان حقیقت، آگاهی کامل داشت، او را عباس نامید.

حضرت عباس علیه السلام مصداق روشن و بارز آیه «أشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ» بود. وی از سویی، وارث گنجینه دلیری و مردانگی نسلی شمرده می شود که از هاشم، جدّ بزرگ او آغاز شد و تا پدر بزرگوارش، علی بن ابی طالب علیه السلام ادامه داشت و از سوی دیگر، با دریای نام آوری و استعداد خانواده مادریِ خویش پیوند داشت که این دو، از آن جناب وجودی سرشار از کمال و افتخار آفرید.

 

 

کنیه های حضرت عباس علیه السلام

کنیه، در فرهنگ عربی به اسم هایی می گویند که پیشوند اَبْ در مردان، و اُمّ در زنان داشته باشد. سنت انتخاب چنین نامی برای افراد در میان قبایل عرب، گونه ای از بزرگداشت و تجلیل برای فرد است.

در اسلام نیز توجه زیادی به آن شده است. غزالی می نویسد: «رسول خدا صلی الله علیه و آله اصحاب خود را از روی احترام برای به دست آوردن دلهایشان با کنیه صدا می زد و برای افراد بی کنیه، کنیه ای انتخاب می فرمود و سپس آنها را بدان می خواند. مردم نیز از آن پس، فرد مذکور را با آن می خواندند. حتی آن حضرت برای افرادی که فرزندی نداشتند تا کنیه ای داشته باشند، کنیه ای می نهاد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله رسم داشت حتی برای کودکان نیز کنیه برمی گزید و آنان را مثلاً ابا فلان صدا می زد تا دل کودکان را نیز به دست آورد.»

در اینجا برخی کنیه های حضرت عباس علیه السلام برشمرده می شود:

1. ابو الفضل

در منابع بسیاری، کنیه آن حضرت را ابو الفضل برشمرده اند که در بین کنیه های ایشان، ابو الفضل (= ابو فاضل، ابو الفضائل) مشهورترین است؛ امّا موارد دیگر، یا غیرمشهور هستند و یا اینکه پس از واقعه کربلا، او را بدان خوانده اند. در باره این کنیه، بحث وجود دارد که آیا واقعی بوده و آن حضرت، پدر فرزندی به نام فضل بوده است یا اینکه به صورت اعتباری و در واقع، لقبی بوده است که بدین شکل به او نسبت داده اند. گفته ها و احتمالاتی در این زمینه وجود دارد که بدان پرداخته می شود:

الف. آنچه از بررسی اسامی افراد در تاریخ به دست می آید این است که انتخاب کنیه، همواره بر اساس نام فرزند بزرگ تر فرد نبوده و در موارد بسیاری، این قاعده وجود ندارد.

ب. نوشته اند در خاندان بنی هاشم، هر که عباس نام داشت، به او ابو الفضل می گفتند؛ همان گونه که عباس بن عبد المطلّب، عباس بن ربیعة بن الحارث بن عبد المطلّب و... نیز چنین بوده اند. این مطلب، گفته ای مقبول و موجّه به نظر می رسد.

ج. برخی دیگر گفته اند این کنیه برگرفته از برتری و فضلی بوده است که از کودکی در حضرت نمود فراوان داشته است و او را بدان صفت می شناخته اند؛ آن گونه که در سوگ او نیز سروده اند:

اَبَا الْفَضْلِ یَا مَنْ أسَّسَ الْفَضْلَ وَالإبَأَبِی الْفَضْلُ إلاَّ أنْ تَکُونَ لَهُ أَبَا

ای ابو الفضل! ای کسی که هر برتری و پاکدامنی را بنا نهادی! آیا برای من برتری و فضلی وجود دارد که تو پدر آن نباشی؟ (آیا کسی می تواند فضلی داشته باشد که در تو نباشد.)

همچنین در بین اعراب و مسلمانان نیز چنین سنتی بسیار دیده می شده است که کنیه افراد را بر اساس ویژگیهای آنان می گذاشته اند. آورده اند روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله شنید که فردی را ابو الحَکَم می خوانند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله او را نزد خود خواند و فرمود: «همانا حَکَم (داور) خداست و حُکم از آن اوست؛ تو چرا ابو الحکم خوانده می شوی؟» او پاسخ داد: هرگاه قبیله ام بر سر مسئله ای اختلاف پیدا می کنند، نزد من می آیند و من، بین آنان داوری و با صادر کردن حکم خویش اختلاف را برطرف می کنم.» پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به او فرمود: «چه کار خوبی می کنی!» و برگزیدن چنین کنیه هایی را بر افراد، بدون اشکال دانست.

د) گذشته از مطالب پیشین، منابع، در ردیف فرزندان عباس علیه السلام نام پسری را به اسم فضل آورده اند؛ امّا چون فضل، فرزندی نداشت، احتمال این وجود دارد که نام او از حافظه تاریخ حذف شده باشد. این مسئله، سبب شده است که برخی برای توجیه کنیه حضرت عباس علیه السلام بر مطالبی مانند آنچه گذشت، تمسک جویند؛ گرچه هیچ یک از آنها با هم منافاتی ندارد و قابل جمع است؛ یعنی وقتی در کودکی، شخصی را ابو الفضل بخوانند، در او زمینه هایی هم ایجاد می شود که نام یکی از فرزندان خویش را فضل بگذارد.

2. ابو القِرْبَة

در لغت عرب، قِرْبَة به معنای «مشک آب» است. ایشان را به دلیل آبرسانی در کربلا، این گونه نامیده اند.

در بسیاری از منابع تاریخی و رجالی، ابو القربة را برای حضرت ذکر کرده اند.

3. ابو القاسم

کنیه ای غیرمشهور برای حضرت است؛ اگر چه برخی نوشته اند آن جناب، فرزندی به نام قاسم داشت که در کربلا به شهادت رسید.

4. ابو الفَرجَة

در لغت عرب «فرجه»، «گشایش در سختی و برطرف شدن اندوه» معنا شده است. برخی آن را برای حضرت برشمرده اند که بیشتر به لقبی در قالب کنیه می ماند. دلیل آن هم برطرف کردن اندوه و گشایش در سختیها در نتیجه توسّل به او است.

 

 

لقب های حضرت عباس علیه السلام

به عناوینی که بر اثر بروز ویژگیهایی در انسانها، به آنان نسبت داده شود و بیانگر ویژگی شان باشد، لقب می گویند. آن بزرگوار، القاب بسیاری دارد. برای ایشان بیش از بیست لقب مشهور برشمرده اند که معروف ترین آنها عبارت اند از:

1. قمر بنی هاشم

حضرت عباس علیه السلام از جمال و زیبایی ویژه ای برخوردار بود؛ به گونه ای که سیمای دلربای او جلب توجه می کرد و چهره اش مانند ماه تمام، تابناک می نمود؛ چون از دودمان هاشم، جدّ پیامبر صلی الله علیه و آله بود، او را «ماه فرزندان هاشم» می خواندند. قمر بنی هاشم لقبی مشهور برای حضرت به شمار می رود و بسیاری از منابع، آن را آورده اند.

2. سقّ

سقّا از مشهورترین لقبهای ایشان است و پس از واقعه کربلا بدان متّصف شد. یکی از بی رحمانه ترین حربه های جنگی دشمن در واقعه کربلا، بستن آب بر لشکر امام حسین علیه السلام بود که از روز هفتم ماه محرّم آغاز شد؛ امّا آن حضرت همراه برخی دیگر از بنی هاشم، به فرات حمله می برد و آب می آورد.

و این لقب را از پدران خویش به ارث برده بود؛ زیرا حضرت عبد المطلب، هاشم، عبد مناف و قُصَّی نیز چنین لقبی داشتند. حضرت ابو طالب علیه السلام و عباس عموی پیامبر نیز به چنین ویژگی پسندیده ای مشهور بودند.

3. باب الحوائج

او در دوران زندگانی امام مجتبی علیه السلام پیوسته در کنار آن حضرت به مددکاری مردم و برآوردن نیازهایشان می پرداخت. این رویه در زمان امامت امام حسین علیه السلام و پیش از جریان عاشورا نیز ادامه داشت تا آنجا که هرگاه نیازمندی نزد این دو امام همام می آمد، حضرت عباس علیه السلام مأمور می شد دستور امام خویش را اجرا کند. وی جایگاه بلندی نزد برادرش ابا عبد اللّه علیه السلام داشت.

نوشته اند: «همان گونه که پدرش امیر مؤمنان علیه السلام جایگاه بلندی نزد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله داشت و باب او بود و هرگاه مشکلی روی می داد خاتم انبیا صلی الله علیه و آله ابتدا آن را با علی علیه السلام در میان می گذاشت، عباس علیه السلام نیز چنین حالتی نسبت به سید الشهدا علیه السلام داشت. امام، هر مشکلی را با برادرش در میان می گذاشت و از او می خواست که آن را برطرف کند.» این مسئله سبب شد تا ایشان را «باب الحوائج؛ برآورنده نیازها» بخوانند. البته گویا این لقب بعدها نیز در نتیجه توسلهای مردم و کرامتهای آن حضرت به ایشان داده شده است.

4. باب الحسین علیه السلام

شدت دلبستگی حضرت به برادر بزرگ تر خود، امام حسین علیه السلام تا آنجا بود که همواره خود را خدمتگزار وی می دانست و برای اجرای فرمانهای ایشان، همیشه پیشقدم بود. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «أنَا مَدِینَةُ الْعِلْمِ وَعَلِیٌّ بَابُهَا فَمَنْ أرَادَ الْمَدینَةَ فَلْیَأْتِ الْبَابَ؛ من شهر دانش هستم و علی دروازه ورود به آن است. پس هر کس خواهان ورود به شهر دانش است، باید نخست سراغ درِ آن را بگیرد.» حضرت عباس علیه السلام نیز درب ورود به شهر حسینی علیه السلام بود.

علامه طباطبایی رحمه الله در این باره فرمود: «مرحوم سید السالکین و برهان العارفین، آقا سید علی قاضی، فرمود: «هنگام کشف بر من آشکار شد که وجود مقدس ابا عبد اللّه الحسین علیه السلام مظهر رحمت کلیه الهیه است و باب و پیشکار آن حضرت، سقای کربلا، سرحلقه ارباب وفا، آقا باب الحوائج الی اللّه، ابو الفضل العباس صلوات اللّه وسلامه علیه است.»

5. کَبْش الکتیبة

اصطلاحی نظامی است که در جنگها به کار می رفته است. این عنوان، به رزمنده شجاعی اطلاق می شده است که تمام صفات شجاعت و نام آوری در او جمع بوده و در پیشانی لشکر به جنگ با دشمن می پرداخته است. کبش الکتیبة، پیش از حضرت عباس علیه السلام تنها به دو نفر داده شد:

ابتدا به فردی قریشی از قبیله بنی عبد الدار که از دشمنان سرسخت مسلمانان بود و طلحة بن ابی طلحه نام داشت. او در جنگ اُحد با امیر مؤمنان علیه السلام مبارزه کرد و کشته شد؛ زیرا شخص دیگری، جرئت رویارویی با او را نداشت و شجاعت و جنگاوری وی، باعث تضعیف روحیه مسلمانان شده بود.

مرگ او، تقویت روحیه مسلمانان و خوشحالی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را به دنبال آورد؛ زیرا باعث شد اتحاد مشرکان به شدت از هم گسیخته شود و بسیاری از آنان پا به فرار گذارند.

دومین فردی که پیش از حضرت ابو الفضل علیه السلام به این لقب خوانده شد، مالک اشتر نخعی بود. او را در دوران خلافت امیر مؤمنان علیه السلام کبش العراق می خواندند. پس از وی، این لقب به حضرت عباس علیه السلام رسید؛ آن گونه که از زبان ابا عبد اللّه علیه السلام سروده اند:

عَبَّاسُ کَبْشُ کَتِیبَتِی وَکَنَانَتِیوَسرُّ قَومِی بَلْ أعَزُّ حُصُونِی

عباس، پهلوان لشکر و اهل بیت من، بلکه شکست ناپذیرترین دژ من است.

6. حامی الظُّعَینة

در لغت عرب، ظعینة از ریشه ظَعَنَ (کوچ کرد) گرفته شده و به معنای زن هودج نشین است. این لقب از جمله القابی است که پس از واقعه عاشورا به حضرت داده شد و به معنای پشتیبان زنان هودج نشین است؛ چرا که دلگرمی زنان اهل حرم به بازوی توانای او بود. چه بسا پشتیبانی و حمایت از زنان بی دفاع، خود، بخش بزرگی از دفاع است و وجود او در بین لشکر، قوت قلبی برای همه به شمار می آمد.

این لقب در عرب، پیش از وی تنها به یک نفر داده شده است و او ربیعة بن مکدم کنانی از قبیله بنی فراس است و چه در زمان زندگی و چه پس از مرگش او را این گونه می خوانده اند. آن سان که در باره اش سروده اند:

حامی الظعینة این منه ربیعةأم أین من علیا ابیه کلام

القاب یاد شده از مشهورترین لقبهای حضرت عباس علیه السلام است. البته ایشان لقبهای دیگری نیز دارند که بدین شرح است:

7. شهید؛

8. عبد صالح؛

9. مستجار (پشت و پناه)؛

10. فادی (فداکار)؛

11. ضَیغَم (شیر)؛

12. مؤثّر (ایثارگر)؛

13. ظَهر الولایة (پشتیبان ولایت)؛

14. طیّار؛

15. اکبر؛

16. مواسی (ایثارکننده)؛

17. واقی (پاسدار)؛

18. ساعی (تلاشگر)؛

19. صدّیق (راست گفتار و درست کردار)؛

20. بَطَل (گُرد)؛

21. اطلس (چابک و شجاع، در لغت به معنای رنگارنگ یا دو رنگ و کنایه از فرد زیرک و چابک است)؛

22. حامل اللّواء (پرچمدار)؛

23. صابر؛

24. مجاهد؛

25. حامی؛

26. ناصر؛

در کلام معصومان علیهم السلام لقبهای دیگری نیز برای حضرت عباس علیه السلام آمده است که از جایگاه والا و مقام ارجمند آن علمدار ولایت، حکایت می کند.

منبع : hawzah.net

:: موضوعات مرتبط: تور کربلا، ،
:: برچسب‌ها: القاب حضرت عباس, سفر کربلا,

ثبت نام کربلا برای آبان ماه

چه زود محرم می آید و می رود بدون اینکه ما بفهمیم و درک کنیم ! به هفتم محرم رسیدیم اما هنوز به آرزوی دیدن کربلا مانده ایم ! خوشا به حال کسانی که توانستند محرم را در تور کربلا به زیارت حرم مطهر امام حسین ع بپردازند . حال آنها که از فیض زیارت کربلا در ایام محرم جا مانده اند می توانند در ماه آبان با ما در تور کربلا به صورت هوایی همراه شوند.

ثبت نام تور کربلا ویژه آبان ماه شروع شد .

 

تور کربلا و نجف اقساطی

 

اقامت در هتل های درجه الف…….

 

همراه با صبحانه ناهار شام…….

 

گشت های زیارتی…..

 

بیمه،ویزا……

 

همراه با همراهی مدیر کاروان ، مداح و آشپز ایرانی…….

 

و…

 

*************************************

 

تور نجف و کربلا ارزان قیمت

 

تور هوایی کربلا با بهترین ایرلاین ها……

 

تور زیارتی کربلا و نجف با هتل های تاپ درجه الف……

 

*****************************

 

 

تذکرات و مدارک مورد نیاز هر یک از زایران کربلا:

 

اصل پاسپورت و 2 قطعه عکس رنگی 4*3 زمینه سفید.

 

تور ها زیر نظر کارگزاران حج و زیارت و سازمان گردشگری صورت میگیرد.

 

در هتل های کربلا و نجف اتاق یکنفره وجود ندارد ودر صورت درخواست هزینه آن حساب میشود.

 

هزینه خروج از کشور و ورود به کشور عراق به عهده مسافر میباشد.

 

تور های زیارتی کربلا و نجف فقط هر 5 شنبه انجام میگیرد.

 

تور های زیارتی خود را با سعادت سیر تجربه کنید.

 

سعادت سیر مجری مستقیم تور های زیارتی میباشد.

 

تور اقساطی کربلا را از ما بخواهید

 

 

:: موضوعات مرتبط: تور کربلا، ،
:: برچسب‌ها: زیارت کربلا, ثبت نام تور کربلا, ثبت نام کربلا, تور کربلا,

تور کربلا

زمانی که نام محرم و کربلا به زبان آورده می شود دل بیدار انسان های مومن حتما در کنار اباعبدالله الحسین ع به یاد برادر گرامی شان حضرت عباس س نیز می افتد . بزرگ مردی که بزرگی اش را فقط و فقط آب فرات به یاد دارد زمانی که با لبان تشنه دستان را پر از آب کرد تا تشنگی اش را از بین ببرد اما ...

در این مطلب از وب سایت تور کربلا که افتخار این را دارد که تشنگان زیارت کربلا و نجف را یاری می دهد تا از بیکران آب معرفت حسین و یارانش بنوشند. به بررسی لقب های حضرت عباس س می پردازد :

 

القاب حضرت ابوالفضل العباس (ع) سقای دشت کربلا

1. قمر بنى ‏هاشم
بهره‏ مندى بسيار عباس از جمال و جلال و سيماى سپيد و زيبا و سيرت سبز و نورانى، زمينه ‏ساز اين لقب است.

2. باب الحوائج
كريمى از دودمان كريمان كه چون حاجتمندى سوى او روى كند، خواسته‏ هايش را برآورده مى‏سازد.

3. طيار
بيانگر مقام و عظمت‏ حضرت عباس(ع) در فضاى عالم قدس و بهشت جاودان است.

4. الشهيد
شهادت، كه نشان نمايان ابوالفضل(ع) است و در چهره حيات او درخشندگى بسيار دارد، زمينه ‏ساز اين لقب است.

5.سقا
دلاورى عباس در صحنه هاى حيرت‏ آور آب‏رسانى به تشنگان، سبب اين لقب شد.

6. عبد صالح
لقبى كه حضرت صادق(ع) در زيارت عموى گرانقدرش بدان اشاره دارد:
السلام عليك ايها العبد الصالح.? سلام بر تو، اى بنده صالح خدا.

7. سپه سالار
صاحب لواء يا سپه سالار لقب بزرگترين شخصيت نظامى است و عباس در روز عاشورا اين لقب را از آن خود ساخت.

8. پرچمدار و علمدار
يادآور دلاوى و حفظ لشكر در برابر دشمن است. علمدارى عباس(ع) اين لقب را برايش به ارمغان آورد.

9. ابوقربه (صاحب مشك)، عميد (ياور دين خدا)، سفير (نماينده حجت ‏خدا)، صابر (شكيبا)، محتسب (به حساب خدا گذارنده تلاشها)، مواسى (جانباز و مدافع حق)، مستعجل (تلاشگرى مهربان در برآوردن حاجات ديگران) و ... از ديگر لقبهاى ابوالفضل است.

 

عباس بن على«ع»

فرزند امير المؤمنين،برادر سيد الشهدا،فرمانده و پرچمدار سپاه امام حسين«ع»در روز عاشورا .عباس در لغت،به معناى شير بيشه،شيرى كه شيران از او بگريزند است.(1)مادرش«فاطمه كلابيه»بود كه بعدها با كنيه«ام البنين»شهرت يافت.على«ع»پس ازشهادت فاطمه زهرا با ام البنين ازدواج كرد.عباس،ثمره اين ازدواج بود.ولادتش را در(2)شعبان سال 26 هجرى در مدينه نوشته‏اند و بزرگترين فرزند ام البنين بود و اين چهارفرزند رشيد،همه در كربلا در ركاب امام حسين«ع»به شهادت رسيدند.وقتى امير المؤمنين شهيد شد،عباس چهارده ساله بود و در كربلا 34 سال داشت.كنيه‏اش «ابو الفضل»و«ابو فاضل»بود و از معروفترين لقبهايش،قمر بنى هاشم،سقاء،صاحب لواء الحسين،علمدار،ابو القربه،عبد صالح،باب الحوايج و...است.

عباس با لبابه،دختر عبيد الله بن عباس(پسر عموى پدرش)ازدواج كرد و از اين ازدواج،دو پسر به نامهاى عبيد الله و فضل يافت.بعضى دو پسر ديگر براى او به نامهاى محمد و قاسم ذكر كرده‏اند.

آن حضرت،قامتى رشيد،چهره‏اى زيبا و شجاعتى كم نظير داشت و به خاطر سيماى جذابش او را«قمر بنى هاشم»مى‏گفتند.در حادثه كربلا،سمت پرچمدارى سپاه حسين«ع»و سقايى خيمه‏هاى اطفال و اهل بيت امام را داشت و در ركاب برادر،غير از تهيه آب،نگهبانى خيمه‏ها و امور مربوط به آسايش و امنيت خاندان حسين«ع»نير بر عهده او بود و تا زنده بود،دودمان امامت،آسايش و امنيت داشتند(3).

روز عاشورا،سه برادر ديگر عباس پيش از او به شهادت رسيدند.وقتى علمدار كربلا از امام حسين«ع»اذن ميدان طلبيد حضرت از او خواست كه براى كودكان تشنه و خيمه‏هاى بى‏آب،آب تهيه كند.ابو الفضل«ع»به فرات رفت و مشك آب را پر كرد و در بازگشت به خيمه‏ها با سپاه دشمن كه فرات را در محاصره داشتند درگير شد و دستهايش قطع گرديد و به شهادت رسيد.البته پيش از آن نيز چندين نوبت.همركاب با سيد الشهدا به ميدان رفته و با سپاه يزيد جنگيده بود .عباس،مظهر ايثار و وفادارى و گذشت بود.وقتى وارد فرات شد،با آنكه تشنه بود،اما بخاطر تشنگى برادرش حسين«ع»آب نخورد و خطاب به خويش چنين گفت:

يا نفس من بعد الحسين هونى‏

و بعده لا كنت ان تكونى‏

هذا الحسين وارد المنون‏

و تشربين بارد المعين‏

تالله ما هذا فعال دينى‏

 

و سوگند ياد كرد كه آب ننوشد.(4) وقتى دست راستش قطع شد،اين رجز را مى‏خواند :

و الله ان قطعتموا يمينى‏

انى احامى ابدا عن دينى‏

و عن امام صادق اليقين‏

نجل النبى الطاهر الأمين‏

 

و چون دست چپش قطع شد،چنين گفت:

يا نفس لا تخشى من الكفار

و ابشرى برحمة الجبار

مع النبى السيد المختار

قد قطعوا ببغيهم يسارى‏

فاصلهم يا رب حر النار

شهادت عباس،براى امام حسين بسيار ناگوار و شكننده بود.جمله پر سوز امام،وقتى كه به بالين عباس رسيد،اين بود:«الآن انكسر ظهرى و قلت حيلتى و شمت بى عدوى».(5) و پيكرش،كنار«نهر علقمه»ماند و سيد الشهدا به سوى خيمه آمد و شهادت او را به اهل بيت خبر داد.هنگام دفن شهداى كربلا نيز،در همان محل دفن شد.از اين رو امروز حرم ابا الفضل«ع»با حرم سيد الشهدا فاصله دارد.

مقام والاى عباس بن على«ع»بسيار است.تعابير بلندى كه در زيارتنامه اوست،گوياى آن است .اين زيارت كه از قول حضرت صادق«ع»روايت شده،از جمله چنين دارد:

«السلام عليك ايها العبد الصالح المطيع لله و لرسوله و لأمير المؤمنين و الحسن و الحسين ...

اشهد الله انك مضيت على ما مضى به البدريون و المجاهدون فى سبيل الله المناصحون فى جهاد اعدائه المبالغون فى نصرة اوليائه الذابون عن أحبائه...»(6) كه تأييد و تأكيدى بر مقام عبوديت و صلاح و طاعت او و نيز تداوم خط مجاهدان بدر و مبارزان با دشمن و ياوران اولياء خدا و مدافعان از دوستان خداست.امام سجاد«ع»نيز سيماى درخشان عباس بن على را اينگونه ترسيم فرموده است:«رحم الله عمى العباس فلقد آثر و ابلى و فدا اخاه بنفسه حتى قطعت يداه فابدله الله عز و جل بهما جناحين يطير بهما مع الملائكة فى الجنة كما جعل جعفر بن ابى طالب.و ان للعباس عند الله تبارك و تعالى منزلة يغبطه بها جميع الشهداء يوم القيامة»(7).كه در آن نيز مقام ايثار،گذشت،فداكارى،جانبازى،قطع شدن دستانش و يافتن بال پرواز در بهشت،همبال با جعفر طيار و فرشتگان مطرح است و اينكه:عمويم عباس،نزد خداى متعال،مقامى دارد كه روز قيامت،همه شهيدان به آن غبطه مى‏خورند و رشك مى‏برند.

عباس يعنى تا شهادت يكه تازى‏                 عباس يعنى عشق،يعنى پاكبازى‏

عباس يعنى با شهيدان همنوازى‏                   عباس يعنى يك نيستان تكنوازى‏

عباس يعنى رنگ سرخ پرچم عشق‏        يعنى مسير سبز پر پيچ و خم عشق‏

جوشيدن بحر وفا،معناى عباس‏            لب تشنه رفتن تا خدا،معناى عباس(8)

 

در زيارت ناحيه مقدسه نيز از زبان حضرت مهدى«ع»به او اينگونه سلام داده شده است:«السلام على ابى الفضل العباس بن امير المؤمنين،المواسى اخاه بنفسه،الآخذ لغده من امسه،الفادى له،الواقى الساعى اليه بمائه،المقطوعة يداه...»(9).

كربلا كعبه عشق است و من اندر احرام‏              شد در اين قبله عشاق،دو تا تقصيرم‏

دست من خورد به آبى كه نصيب تو نشد              چشم من داد از آن آب روان تصويرم‏

بايد اين ديده و اين دست دهم قربانى‏              تا كه تكميل شود حج من و تقديرم(10)

 

 
 
پى‏ نوشتها

1ـ لغت نامه دهخدا.

2ـ  اليوم نامت اعين بك لم تنم‏       و تسهدت اخرى فعز منامها

3ـ بحار الانوار،ج 45،ص .41

4ـ معالى السبطين،ج 1،ص 446.مقتل خوارزمى،ج 2،ص .30

5ـ مفاتيح الجنان،ص .435

6ـ سفينة البحار،ج 2،ص .155

7ـ خليل شفيعى.

8ـ بحار الأنوار،ج 45،ص .66

9ـ اى اشكها بريزيد،حسان،ص 210.درباره زندگى عباس بن على عليه السلام.ر.ك:«العباس بن على»،باقر شريف القرشى،214 صفحه،دار الكتاب الاسلامى.

10ـ انصار الحسين،ص 105،تنقيح المقال،مامقانى،ج 2،ص .133

منبع : aviny.com

:: موضوعات مرتبط: تور کربلا، ،
:: برچسب‌ها: تور کربلا, القاب حضرت ابوالفضل العباس, اباعبدالله الحسین, زیارت کربلا و نجف,

در دو مطلب جداگانه درباره عزاداری و نحوه برگزاری مراسم ایام محرم در سایر قاره ها و کشورهای دنیا صحبت کردیم اما در این قسمت از وب سایت تور کربلا به سومین و آخرین قسمت از عزاداری در دیگر کشورهای دنیا می پردازیم که امیدواریم در این ایام محرم از دعای خیر شما مشتاقان زیارت کربلای معلا محروم نشویم :

 

 

3ـ عزاداری در قاره آمریکا

مهاجرین عرب، ایرانی، پاکستانی، هندی و آفریقایی که مسلمان و شیعه هستند در مناطق گوناگون این قارّه به برپایی مراسم عاشورا اهتمام می ورزند و یکی از نمونه های جالب عزاداری در منطقه کارائیب است یادآور می شود از سال 1845 تا 1917 م عدّه زیادی از شیعیان هندی به عنوان کارگر روز مزد به این منطقه انتقال یافتند و عزاداری های محرم را رواج دارند که «هوسه» نامیده شد و به نشانه اتحاد میان کارگران مهاجر و نماد نوعی سرکشی علیه حکومت مستعمراتی تبدیل گردید.

در تاریخ 30 اکتبر 1884 م عدّه ای از شرکت کنندگان در سوگواری هدف گلوله پلیس که تحت حمایت جوخه سربازان انگلیسی بود قرار گرفتند که عدّه ای کشته و گروههای بسیاری زخمی شدند.

 

 

 

 

 

مراسم هوسه در کارائیب خصوص در کشور ترینیداد تحت تأثیر بعضی از مراسم آفریقایی قرار گرفته و هوسه نیز به نوبه خود در یکی از مراسم مهم محلی این جزیره تأثیر گذاشته است.

دو مرکز اصلی مراسم محرم ترینیداد یکی شهر سن جیمز در شمال و دیگری در منطقه سدروس در جنوب غربی جزیره قرار دارد در شمال از هر چهار گروه برگزار کننده مراسم محرم سه گروهشان خانوادگی هستند ولی در جنوب این ارتباط کمتر بوده و بستگی های اجتماعی جای آن را می گیرد.

در سن جیمز علاوه بر ساخته و گرداندن تجه(تعزیه) دو «ماه» بزرگ می سازند و آنها را حمل می کنند که نمایندگان امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هستند.

هوسه مدلی از گنبد و بارگاه حسین بن علی(ع) است که به آن تجه هم می گویند، همراه با آن، پرچم هایی حمل می کنند و بر طبل هایی به نام های تاسا و باس می نوازند، غذایی مخصوص نیز تدارک می بینند.

سازندگان تجه از خوردن گوشت و غذای سرخ شده پرهیز می کنند و در موقع کارکردن در امام باره کفش ها را در می آورند. در سدروس مراسم با روز پرچم آغاز می شود که مصادف با هفتم محرم است. هر گروه عزادار چوک مخصوص خود را دارد، چوک فضای مربع شکلی است که در طول دوره سه روزه مراسم محل مقدسی به شمار می آید.

این چوک در نزدیکی کارگاهی است که در آن تجه ساخته می شود. در روز پرچم شخصی که به نام «مجاور» خوانده می شود برای خواندن دعا به محل اجرای مراسم می آید، این ادعیه معمولاً آیاتی از قرآن است و با سوره فاتحه آغاز می گردد، بعد از مراسم دعا، در اطراف چوک پرچم های سرخ به یاد امام حسین(ع) و پرچم های سبز به نشانه امام حسن، قرار می دهند، بعد از آن، دسته راه می افتد. 

طبل ها به صدا در می آیند و برچم ها که اکثراً توسط زنان حمل می گردد از چوک حرکت داده می شود، در طول شب پنج نفر با سینی های مخصوص از محل اجرای مراسم خارج شده و به سمت مکانی به عنوان نماد کربلا می روند، مشتی خاک از آنجا بر می دارند و در پارچه سفیدی پیچیده و دورش نوار باریکی می بندند تا شبیه دو جنازه کوچک شود که مطابق سنت مسلمانان برای دفن حاضر شده است. 

 

 

 

 

 

 

این دو بسته را روی سینی می گذارند و بر روی آن عطر می پاشند و دعاهایی در همین حال می خوانند، مرثیه گویی هم رواج دارد، در آخر شب محتوای سینی ها را در گودال وسط چوک می گذارند، روز هشتم محرم مراسم تجه کوچک انجام می شود تجه کوچک را روی سر مردی می گذارند و در حالی که یک نفر با فانوس از جلو حرکت می کند و عدّه ای طبل می نوازند تجه را هفت بار در جهت خلاف عقربه های ساعت دور چوک می گردانند، دختران جوان و زنان در حالی که پرچم های زیادی دارند به تجه می پیوندند، نیمه های شب عدّه ای مخفیانه این تجه ها را به داخل آب می برند شب تاسوعا مردم برای حرکت دادن تجه بزرگ خود را مهیا می کنند. 

 

 

 

 

 

بعد از ظهر عاشورا یک دیوار متحرک کارگاه(امام باره) برداشته می شود و پایه و بخش اصلی تجه به داخل حیاط برده می شود و در آنجا تاجگذاری انجام می شود. سپس تجه را روی چرخ می گذارند تا بتوان آن را در دسته حرکت داد، سرانجام تجه را به چوک می برند و آنجا دعا می خوانند و داخل آن را عطر می پاشند. در این موقع شیرینی هایی به نام حلوا و میلدا پخش می کنند.

تمام کسانی که در ساختن تجه همکاری داشته اند برای صرف غذا دعوت می شوند. حدود ساعت نه شب دوباره تجه را حرکت می دهند که تعداد شرکت کنندگان در این مراسم بسیار زیاد و هیجان انگیز است. اواخر شب یا بامداد روز بعد(عاشورا) مجاور، تربت داخل تجه ها را بر می دارد و محتویات آنها را در نمادی که برای کربلا ساخته اند دفن می کنند.

سرانجام هنگام غروب آفتاب تجه را روی شانه های خویش به دریا می برند و آنجا رها می سازند و لحظات غم انگیز و سوگ و ماتم آغاز می شود.

منابع:

1. عاشورا در سرزمین ها، ص 45 ـ 44.

2. نامه فرهنگ، سال هفتم، شماره مسلسل 25، بهار 1376، ص 184.

3. روزنامه جمهوری اسلامی، دوشنبه، 26 فروردین 1381، شماره 6605، ص 7.

4. سرزمین اسلام، ص 523؛آلبانی تنها کشور اروپایی که بالاترین درصد مسلمانان را دارد، مقاله نگارنده، مجله مکتب اسلام، سال 33، شماره اول، ص 71، کیهان فرهنگی، سال هشتم، شهریور 1368، مقاله محیط طباطبایی در خصوص آلبانی و نیز همان مجله، سال نهم، مرداد 1371، ص 57 ـ 56.

5. مجله زمزم، دی و بهمن 1381 و نیز ماهنامه مبلّغان، شماره 63، ص 134.

6. درسی از مکتب حسین، سید محمد شیرازی، ترجمه احمد صادق اردستانی، ص 26 ـ 25، مردان علم در میدان علم، ج 2، ص 96.

7. جام جم شماره 270، مبلغان، ش 63، ص 136.

8. گلبانگ مسجد، ش 32، ص 6.

9. مجله پیام حوزه، شماره 19، ص 78.

10. عاشورا در سرزمین، ج 3، ص 30 ـ 29.

11. تاریخ عزاداری، ص 389، مجله چشم انداز، شماره، اول، آبان 1373، ص 92 ـ 89؛ گلستان قرآن، دوره جدید، ش 59، ص 8 ـ 6.

 

منبع:mashreghnews.ir

:: موضوعات مرتبط: تور کربلا، ،
:: برچسب‌ها: عزاداری در قاره آمریکا, عزاداری, تور کربلا,

بهترین و ارزان ترین قیمت تور کربلا هوایی

قیمت-تور-کربلا-هوایی از تهران

زیارت عتبات عالیات هوایی قیمت تور هوایی کربلا - تور کربلا هوایی اقامت در هتل های درجه یک نزدیک حرم با تور کربلا هوایی عازم این سرزمین مقدس هستید بدانید از  با فضيلت ترين زيارت هايى كه در...

تور زیارتی کربلا با مجوز رسمی

تور هوایی عتبات 94 ویژه تاسوعا و عاشورا

تور هوایی کربلا با هتل های درجه الف……

اقامت به مدت 7 شب و 8 روز…….

5 شب در کربلا و 2 شب در نجف……..

هتل های برج الصفا،نور النجف،قصروالعباس،قصروالمولا و سایر هتل های درجه الف دیگر…

*********************************************

تور کربلا و نجف درجه 1 ویژه آبان ماه

همراه با صبحانه ناهار شام…….

گشت های زیارتی…..

بیمه،ویزا……

همراه با همراهی مدیر کاروان ، مداح و آشپز ایرانی…….

و…

*************************************

تور هوایی کربلا ویژه مهر ماه

تور هوایی کربلا با بهترین ایرلاین ها……

تور زیارتی کربلا و نجف با هتل های تاپ درجه الف……

*******************************

تذکرات و مدارک مورد نیاز:

اصل پاسپورت و 2 قطعه عکس رنگی 4*3 زمینه سفید.

تور ها زیر نظر کارگزاران حج و زیارت و سازمان گردشگری صورت میگیرد.

در هتل های کربلا و نجف اتاق یکنفره وجود ندارد ودر صورت درخواست هزینه آن حساب میشود.

هزینه خروج از کشور و ورود به کشور عراق به عهده مسافر میباشد.

تور های زیارتی کربلا و نجف فقط هر 5شنبه انجام میگیرد.

تور های زیارتی خود را با سعادت سیر تجربه کنید.

سعادت سیر مجری مستقیم تور های زیارتی میباشد.

تور اقساطی کربلا را از ما بخواهید

سعادت سیر گیتی

تماس با…………………………………….43674367

کانتر مربوطه آقای صبوری

تماس………………………………….09372100835

 

قیمت تور هوایی کربلا :

خدمات ویژه با قیمت روز های عادی متفاوت میباشد تاریخ اعزام: هزینه اقامت و تمام خدمات ارائه
ثبت نام تور کربلا هوایی مهر ماه 94


به اطلاع عاشقان زيارت آقا ابا عبدالله الحسين (ع) مي رساند كه ثبت نام تور کربلا بصورت هوایی با بهترین هواپیماها و شرکت های هواپیمایی با قیمت بسیار مناسب در هتل هایی بسیار نزدیک به حرم .

:: موضوعات مرتبط: تور کربلا، ،
:: برچسب‌ها: قیمت تور کربلا هوایی, قیمت تور کربلا,